Bi film izlemistim. Mutlu sonla bitiyordu.
O zamanlar ruyalarimdaki sesleri benden baska kimse duymuyordu.
Saatler henuz ileri alinmamisti ve kimse kayip saatin ne olacagini dusunmuyordu.
Ayrilik hayalleri kuruyorduk biz seninle. Birbirimizi biraz kandirmak, biraz korkutmak, deger bilmek icin.
Sonunda hep eve donuyorduk ve birbirimizi buluyorduk.
O zamanlar uyudugumda ruya gormuyordum.
Soyleyemiyeceklerimizi yazmiyorduk simdiki gibi. Her seyi soyleyebiliyorduk cunku.
Sarhostum ve cift goruyordum.
Bu bile bile lades hosuma gidiyordu ve belki de bundan sana hep sonumuzu soruyordum.
Susman hosuma gidiyordu o zaman.
Susman sonsuz gibi geliyordu.
Sonra bir bilet. Bir ucak. İki havaalani ve bir suru bavul. Daha fazla soru.
Sessizlik.
Ayildim, her sey tek simdi. Bir.
Ve o filmi simdi izlesem,mutsuz sonu farkedebilirdim.
No comments:
Post a Comment